تاریخچه و پیشینه کاشت مو در جهان و ایران

ریزش مو و طاسی سر یک عارضه شایع در آقایان و خانم‌ها به شمار رفته و برای کنترل این عارضه، از دیرباز روش‌های مختلفی وجود داشته است. شواهد موجود از دوره رنسانس نشان‌دهنده این مطلب هستند که همواره توجه ویژه‌ای برای درمان ریزش مو وجود داشته است. در آن سال‌ها روغن‌های گیاهی و سپس الیاف مصنوعی، تنها گزینه‌های درمانی موجود بودند. این روش بازیابی موی از دست رفته تا قرن هجدهم میلادی ادامه پیدا کرده و با پیشرفت و توسعه علم، تغییراتی را تجربه نمود.

این تغییرات در نهایت باعث شدند تا افراد کمتری با دغدغه ریزش مو و طاسی سر دست و پنجه نرم کرده و دستاوردهای چشم‌گیری در این زمینه کسب شود. در ادامه این مقاله کاربردی از کلینیک رز، به پیشینه کاشت فولیکول مو، خاستگاه این روش درمان، اولین کاشت مو در ایران و تغییر و تحولات آن در جهان و ایران اشاره خواهیم داشت.

کاشت مو در سال 1822 میلادی

بر طبق داده‌های آماری موجود، نخستین سابقه ثبت شده از پیوند موی موفق به سال 1822 میلادی باز می‌گردد. نخستین گزارش در این خصوص در وورتسبورگ آلمان منتشر شد. در آن هنگام دانشجویی با نام Diffenbach به همراه استاد جراحی خود، یعنی پروفسور Dom Unger گزارشی را در خصوص آزمایشاتی که بر روی حیوانات و انسان‌ها انجام داده بودند منتشر نمود. آن‌ها توانسته بودند با موفقیت موی موجود در یک ناحیه سر را به ناحیه دیگری پیوند بزنند.

روش تهاجمی مورداستفاده توسط پروفسور Unger با استقبال بالایی همراه نشد و تنها تعداد اندکی از جراحان از روش وی برای درمان آلوپسی آندروژنتیک استفاده نمودند. به همین دلیل، بسیاری از متخصصین آغاز فرآیند کاشت موی موفق را به دهه 19 میلادی نسبت می‌دهند.

آغاز فرآیند کاشت موی طبیعی در 1939 میلادی

فرآیند استخراج و کاشت موها به صورت واحدهای فولیکولی از دهه 30 میلادی آغاز شد. بر اساس شواهد موجود، کشور ژاپن خاستگاه این نوع از درمان بوده است. در سال 1939 میلادی، دکتر اوکادا (S.Okuda) گزارشی را منتشر نمود که در آن مدعی شد یک فولیکول می‌تواند در ناحیه دریافت هسته گیری شده و از ضمیمه بالایی جداسازی گردد.

دکتر اوکادا یک متخصص بیماری‌های پوستی بود. در ابتدا وی اعلام نمود که این عمل را می‌توان تنها با یک‌سوم بالایی لوله مو انجام داد؛ اما این روند درمانی، دارای برخی اشکال‌ها بود که نتایج را با شکست مواجه می‌ساخت.

با توجه به هم‌زمانی اقدامات دکتر اوکادا با جنگ جهانی دوم و محدودیت‌های آن زمان، برای توسعه این راهکار درمانی به زمان بیشتری نیاز بود. در ادامه وی با استفاده از لایه‌های ضخیم و پیوند آن‌ها در نواحی بی‌مو مانند سر، ابروها و لب بالا به درمان پرداخت. بر اساس گزارشات موجود، وی به درمان بیش از 200 بیمار آلوپسی تراماتیک پرداخته بود؛ اما از آنجایی که این گزارشات با زبان ژاپنی نوشته شده بودند، انتشار آن‌ها در سطح جهان با تأخیر زیادی انجام شد. این مسئله در حالی بود که متخصصین غربی مدعی تکنیک درمانی مذکور بودند.

اولین کاشت مو در جهان در 1950 و 1960 میلادی

در دهه 50 میلادی برخی دیگر از جراحان ژاپنی گزارشاتی را ارائه ساختند که بیانگر پیوند مو موفق از سر به سایر نواحی بدن بودند. برخلاف گزارش‌های دکتر اوکادا، این مطالب با تأخیر زمانی کمتری به سطح جهان ارائه شدند.

بسیاری از متخصصین غربی معتقد هستند که اواخر دهه 50 میلادی، عصر مدرن پیوند مو به شمار می‌آید. در آن بازه زمانی یک متخصص نیویورکی با نام Norman Orentreich آزمایشات و روند درمان خود را با مبتلایان الگوی طاسی مردانه آغاز نمود. در آن بازه زمانی تصور بر آن بود که موهای کاشته شده، فراتر از موی اولیه موجود در منطقه گیرنده رشد نخواهند کرد؛ اما وی اثبات نمود که با استفاده از گرافت‌های سالم و روند پیوند صحیح، رویش موهای کاشته شده و دوام آن‌ها به همان اندازه خواهد بود که در محل اولیه خود داشته‌اند.

در آن دوره دکتر والتر پی انگر نیز پارامترهای ناحیه مطمئن دهنده را تعریف نمود که با استفاده از این تعریف موجبات تشخیص دائمی‌ترین فولیکول‌ها فراهم ساخته شد. در ادامه تعاریف وی به عنوان پایه و اساس برداشت فولیکول مو در روش‌های  FUE و FUT شناخته شد.

کاشت مو در دهه 70 میلادی

در دهه 60 و 70 میلادی بسیاری از جراحان بر روی گرافت‌های کوچک‌تر مو تمرکز داشتند و نتایج این تکنیک‌ها با موفقیت پایینی همراه بود. در این دوران، بسیاری از متخصصین با استفاده از گرافت‌های 2 تا 4 میلی‌متری به درمان طاسی می‌پرداختند. این گرافت‌های 2 تا 4 میلی‌متری درنهایت ظاهری غیرطبیعی به سر فرد بخشیده و باعث می‌شدند سر متقاضیان ظاهر عروسکی پیدا کند.

کاشت مو در دهه 80 میلادی

دهه 80 میلادی، هنگامی بود که تحولات ویژه‌ای در زمینه پیوند موی طبیعی ایجاد شد. در این بازه زمانی متخصصین متعددی از کشورهای مختلف و به روش‌های مختلفی به درمان طاسی سر پرداختند. در دهه 80 میلادی برداشت فولیکول‌ها به صورت برش نواری (روش FUT ) رواج یافت.

در این هنگام، دکتر کارلوس یوبل در برزیل، برداشت و کاشت تعداد بیشتری از گرافت‌های کوچک را به شهرت رساند؛ این در حالی بود که متخصص خبره آمریکایی، ویلیام راسمن (William Rassman) در 1 جلسه اقدام به استفاده از هزاران میکروگرافت می‌نمود. همچنین در این بازه زمانی، دکتر B.L. Limmer نیز با استفاده از میکروسکوپ برجسته‌نما، به تبدیل سازی نوار برداشته‌شده به میکروگرافت‌های کوچک‌تر پرداخت.

در ادامه نیز تکنیک پیوند موی واحد فولیکولی پیدایش خود را آغاز نموده و شکاف گرافت‌ها و اندازه آن‌ها کاهش یافت. این گرافت‌های کوچک به متخصصین اجازه می‌دهند تا فرآیند پیوند مو را با تراکم بالاتری انجام داده و درنتیجه نتایج طبیعی در ناحیه درمان ظاهر شوند.

تحولات کاشت مو در 2 دهه اخیر

شیوه‌های کنونی و مدرن پیوند مو، برگرفته از تجربیات شیوه‌های پیشین بوده و هم‌اکنون نتایج ایده آل تر و پایدارتری را ارائه می‌سازند. امروزه به تنوع تکنیک‌های پیوند مو افزوده شده و به کمک ویژگی‌های این روش‌های درمانی، طیف گسترده‌تری از متقاضیان می‌توانند به درمان ریزش مو خود بپردازند. ازجمله مؤثرترین شیوه‌های کنونی کاشت گرافت مو می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

1. تکنیک پیوند مو FUE
2. تکنیک کاشت مو FUT
3. تکنیک کاشت مو SUT
4. تکنیک پیوند مو BHT
5. تکنیک پیوند مو ترکیبی

هر یک از این روش‌های کاشت گرافت مو، ارائه‌دهنده ویژگی‌ها و مزایای متعددی بوده و فاقد بسیاری از عوارض جانبی هستند. به لطف پیشرفت‌های حاصل‌شده، امروزه طول دوره نقاهت پیوند مو کوتاه‌تر شده و فرد زیبا جو می‌تواند به‌سرعت به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد. همچنین اگر فرد مربوطه در ناحیه سر از ناحیه اهداکننده مناسبی برخوردار نباشد، می‌توان نسبت به برداشت فولیکول‌ها از سایر نواحی بدن اقدام نمود.

نخستین کاشت مو در کشور ایران چه زمانی انجام شد؟

همانند سایر علوم درمانی، تکنیک‌های پیوند موی طبیعی نیز به نقاط مختلف جهان مانند ایران گسترش یافتند. این فرآیند درمانی از حدود 30 سال قبل وارد ایران شده و مورداستفاده قرار گرفته است. متخصصین پوست و مو مجرب در ایران توانسته‌اند همگام با سایر نقاط جهان به درمان کاشت گرافت مو پرداخته و نتایج مؤثری را برای زیبا جویان به ارمغان بیاورند.

در طول سال‌های اخیر نتایج پایدارتری از پیوند مو به ثبت رسیده و این تکنیک درمانی با بالاترین آمار موفقیت صورت می‌گیرد. شایان‌ذکر است که میزان موفقیت کاشتن مو، ارتباط مستقیمی با مهارت پزشک معالج و تنوع روش‌های ارائه‌شده در کلینیک‌های پوست و مو دارد. برخی از موثرترین روش‌های کنونی عبارتند از:

1. روش FUE
2. روش FUT
3. روش SUT
4. روش ترکیبی
5. روش BHT

کلینیک‌های معتبر پوست و مو مانند کلینیک رز قابلیت انتخاب روش‌های مذکور را بر اساس نیازهای فرد زیبا جو فراهم می‌سازند؛ چراکه، هر یک از روش‌های مذکور ارائه‌دهنده مزایای متفاوتی بوده و برای سطوح متفاوتی از طاسی کاربرد دارند. کاشت مو توانسته طرفداران بسیاری را در ایران به خود جذب کند، تا جایی که کاشت مو در افراد مشهور و سلبریتی ها رواج یافته است.

بنیان‌گذار کاشت مو در ایران کدام شخص بود؟

ملزومات و علم کاشت گرافت مو از حدود 30 سال قبل به ایران وارد شده و سپس این فرآیند درمانی توسط برخی از مجرب‌ترین متخصصین پوست و مو همانند دکتر رضا روحانی مدرس انجمن پیوند موی ایران، رواج یافته است. ایشان با حدود 20 سال سابقه فعالیت در زمینه پیوند مو، به عنوان بنیان‌گذار تکنیک کاشت گرافت مو به روش ترکیبی در ایران شناخته می‌شوند. امروزه روش ترکیبی پیوند مو، ازجمله تکنیک‌هایی به شمار می‌آید که امکان کاشتن مو با تراکم بالا و حداقل عوارض جانبی را فراهم آورده است؛ چراکه، این روش ارائه‌دهنده مزایای 2 تکنیک FUT و FUE می‌باشد.

دکتر رضا روحانی با همراهی کادر درمانی مجرب کلینیک پوست و مو رز به عنوان قدیمی ترین مرکز کاشت مو مشغول ارائه مؤثرترین شیوه‌های پیوند موی طبیعی برای عموم متقاضیان است. این مجموعه هم‌اکنون دارای 2 دهه سابقه فعالیت در زمینه پیوند مو بوده و بیش از 3000 کاشت موی موفق را به ثبت رسانده است.